Deelnemers: Jan B, Louise, Dré, Anneke, Bjorn (gast).

Weer: 20 graden, zon met wat vriendelijke wolkjes, geen neerslag, wind WNW 1-2 Bft.

Voor Anneke de eerste keer zo'n lange tocht. 

We startten bij de kanovereniging in Appingedam. Het water stond hoog en de steiger lag nog net niet onder water. 

We voeren eerst langs de hangende keukens. Iets waar Anneke zich erg op verheugde. En hoewel wij daar vaker gevaren hebben, het blijft een mooi stadje. Nadat we Appingedam uit waren, voeren we rechts de maren in, op naar Krewerd. Vlak voor Krewerd is een mooie plek waar een botenhelling maar ook kanosteiger aanwezig zijn en een bankje waar je kan eten. 

Na een klein halfuurtje weer op weg naar Oosterwijtwerd, pauzeplek nummer 2. Anneke geeft aan toch de hele tocht te willen varen. Onderweg zien we opvallend veel jonge meerkoeten en jonge ganzen. Jonge eenden zien we sowieso weinig elk jaar. De natuur doet qua kleur wel al een stapje terug, hoewel de maren nog mooi begroeid zijn. 

Na 19,3 km komen we weer terug bij de kanovereniging. Een mooie, gezellige tocht. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Dré, Anneke, Jan K, Monique, 'Bianca'. 

Weer: ca 20 graden, bewolkt, regen, weinig wind.

Helaas niet zulk mooi weer, maar de Ruiten Aa blijft prachtig en ons humeur zonnig. 

Omdat er toch onweer voorspeld werd eind van de middag (die niet kwam...) hebben we de tocht ingekort. We zijn gestart in Sellingen in plaats van Ter Walslage.

We begonnen droog maar al snel begon het zachtjes te regenen en uiteindelijk regende het echt stevig. Voordeel van regen aldus 'Bianca:' er zijn geen muggen... 

De Ruiten Aa was weer erg mooi met zijn bochten, vistrappen en takken waar je onderdoor kon varen. Het goed geoefende achterstevenroer kwam goed van pas bij het passeren van de vistrappen. 'Bianca' en Anneke maakten de vistrappen soms nog spannender door over de balk te komen.... maar door de soepele heupen gingen ze niet om. 

Een enkele forse karper deed ons schrikken door op te springen. 1 x leek er iets van de kant te komen..... een bever??

IJsvogels hebben we niet gezien, daarvoor waren we niet stil genoeg.

Rond 14.30 waren we in Renneborg waar Dré zijn auto stond. Anneke, Monique en Louise bleven in de stromende regen wachten bij de boten. Gelukkig waren de anderen snel terug en konden we in razend tempo de boten op de kar laden en naar huis.... waar een warme douche wachtte. 

Al met al weer een prachtige tocht. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Christian en Henk.

Weer: 26 graden, zon, wind: ZW: 4-5 bft. Golven rond de meter op Sneekermeer.

Net andersom als vorige week, leek eerst de windvoorspelling gunstig om de zee op te gaan..... helaas: de windverwachting werd 4-6 op zee. Dus weken we uit naar ander groot water.

Louise plande snel nog een route waarbij we en door Sneek voeren en naast de Goingarijpster Poelen ook het Sneekermeer mee zouden pakken. De oorspronkelijke route zou 23,7 km beslaan. 

We vertrokken om ca 11.45 uur vanaf Goingarijp. Via de haven direct de Goingarijpster Poelen op, wind en golven tegen. Wat een drukte met schepen! Henk was voorvaarder, Louise voer overal en Jan B was zoals gewoonlijk achter vaarder. Nadat we de Goingarijpster Poelen overgestoken waren, voeren we naar Oppenhuizen. Ook hier was het druk. Via diverse bredere sloten kwamen we in Sneek aan. Na ca 11 km hebben we gepauzeerd bij de watertoren in Sneek. Daar is een mooie brede kanosteiger en houten trap. We mochten allemaal gratis gebruik maken van het toilet bij de koffieshop..... hele maal happy gingen Jan, Christian en Louise nog ijs scoren terwijl Hein en Henk op de boten pasten. 

Na ca 45 minuten gingen we verder.... Via de Bothniakade (waar Jan ooit heeft gewoond) , de Houkesloot en een klein stukje Prinses Margrietkanaal voeren we richting het Sneekermeer. Net buiten Sneek dacht Hein een zeehond te spotten.... het bleek meer menselijk te zijn.  Op een rustig plekje  aan het begin van het Prinses Margrietkanaal hebben we met de plotter de koers bepaald naar de punt van Jongebuorren. Een pittig stukje met golven die van alle kanten leken te komen. Heel enkel kon je een korte surf pakken. Voor Hein en Christian de eerste keer zulke golven, maar het ging super goed. Louise besloot dat we eerst nog even achter de Jongebuorren (een soort pier) in de luwte het vervolg zouden bepalen. De oorspronkelijke tocht was vanaf de Jongebuorren zuidwaarts te varen naar Goingarijp via het Sneekermeer en de Goingarijpster poelen. Echter we hadden ook de keus om nog via Terherne te varen. Even wat rustiger vaarwater en dan via de Goingarijpsterpoelen terug. Maar wel meer kilometers en dus later thuis.  Louise gaf aan dat een langere tocht onder deze omstandigheden een bevordering naar niveau 3 op zou leveren. De heren besloten dat we via Terherne gingen.  Omdat de route nu dus niet volledig op de kaart stond, was het even zoeken. Via de Herenzijl (waar we nog even een drijfpauze hielden) kwamen we weer op de Goingarijpster Poelen. We hadden wind en golven tegen. Hein werd bijna overvaren door 2 zeilsters die totaal niet opletten waar ze voeren. Ze veranderen zomaar van koers en zagen Hein over het hoofd.  Nadat Jan een scheepshoorn nadeed om ze te waarschuwen, gingen ze net op tijd overstag. Scheldend dat ze voorrang hadden...... Ja moet je wel uitkijken en niet zomaar koers veranderen....  Gelukkig kwamen we zonder brokken na 28 km varen in Goingarijp aan. Deze 28 km hebben we in 5 uur gevaren met maar in totaal een uur pauze.  Hein en Christian kunnen voortaan mee op groot water met meer wind..... Niveau 3!

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein en Claudia.

Weer: 19 graden, zon, wind veranderlijk 1-3 bft, zicht goed. Watertemperatuur 19 graden.

De hele week leek de tocht niet door te gaan vanwege te harde wind en te hoge golven. Maar in dit geval gelukkig niks veranderlijker dan het weer.... Op 15 juli leek het al gunstiger en 16 juli was de weersvoorspelling goed (wind 2-3 bft en 50 cm golf) en uiteindelijk op 17 juli bleek het windkracht 1-3 bft te zijn.  Weer dus een heel vlakke zee. 

Hein was mooi op tijd bij Jan en Louise, Claudia stond al te wachten bij de carpoolplaats toen we eraan kwamen. Haar peddel zijn we dit keer niet vergeten.  Bij Groningen bleek dat we niet via Winsum konden rijden. We werden omgeleid via Zuidhorn- Zoutkamp. Maar ondanks de omleiding waren we een kwartier eerder op plaats van bestemming. Om 11 uur om precies te zijn. De Groninger kanovereniging was ook al op het wad.... zij gingen naar de andere slenk... Ze waren in geen velden of wegen te zien. Louise twijfelde even aan haar tochtplanning.... het was opkomend water, klopte dat nou wel? Na controle en beseffen dat we oostwaarts zouden varen, was ze gerustgesteld. Om 11.45 lagen we op het water. De zee was weer spiegelglad, geregeld was er geen horizon te zien.... de zee ging zo over in de lucht. De eerste 5 km waren betond. Daarna moesten we op kompas varen. Onderweg hebben we een paar zeehonden gespot.  Van veraf leken de slenken duidelijk zichtbaar.... maar dichterbij kwam steeds meer land in zicht. Uiteindelijk kwamen we bij (wat we aannemen) de 4de slenk aan. Het stikte er nog van de vogels. Voorzichtig voeren we de slenk in. Omdat de vogels toch wel erg in de stress schoten zijn we snel weer omgedraaid. Ook stikte het van de blinde vliegen... die het vooral op Louise gemunt hadden.

Louise besloot dat we dan maar op de kwelder met de voeten in het water, de boten verankerd met de peddel zouden pauzeren. De vogels waardeerden dat ook erg, want direct keerde de rust terug. 1 zwarte zwaan leek vogelgriep te hebben. Hij zwom rondjes en maakte rare bewegingen met de kop. (NB Louise heeft dit gemeld bij de vogelbescherming).

Na de pauze voeren we terug. En daar zagen we 2 groepen kajakkers. Later bleken beide groepen van de GKV te zijn.

We voeren terug op kompas 188 graden. Uiteindelijk zagen we de groene boeien weer opdoemen en konden we via de betonning onze weg verder vervolgen. 

Vlak voor we bij de haven waren, stak er toch nog een briesje op. Yes golfjes!! Ze werden iets versterkt door de vertrekkende veerboot.

Voordat de hele meute van de GKV terug was, om 15.45 (een kwartier voor de planning)  waren wij aan land. Een heerlijke tocht. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Dré, Claudia, Jan K, Monique, 'Bianca', Sander, Anneke, Mareije.

Weer: druilerig, ca 17 graden, wind NNW 2-3 bft. 

Het einde van de introductiecursus. Een beetje verlaat door corona en vakantie van Jan B en Louise. 
En direct een waterdoop..... het is voor de tijd van het jaar koud en nat. Maar de stemming is prima.

Er zijn genoeg ervaren leden om elk een cursist te begeleiden. Jan en Jan zijn achtervaarder en houden het overzicht. De heenweg gaat dat prima, de terugweg wordt er meer door elkaar gevaren. Maar niemand gaat de voorvaarders voorbij. Op zowel de heen als de terugweg houden we een drijfpauze na ca 3 km. Voor de cursisten is het na een aantal weken niet varen best pittig. De pauze is bij haven Veendiep.... we halen ijs bij de ijssalon daar. Het is een traditie de cursus zo af te sluiten.... en ondanks de regen smaakt het ijs prima. 

We zijn ruim voor de geplande tijd weer terug in haven Wedderveer.

Bij het eindpunt verrast Louise de deelnemers van de introductie cursus met een certificaat. 'Bianca' is helemaal blij, hij komt op de schoorsteenmantel te staan.

Al met al een druilerige maar wel gezellige kanotocht.

En nu lid worden natuurlijk van de kleine maar o zo gezellige kanovereniging :-)

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Henk en Christian.

Weer: 11 graden, windkracht 5 bft met winstoten 6 bft WNW, overwegend droog. 

Oorspronkelijk stond op deze dag een tocht op het Wad richting Ameland op de planning.  Helaas waren de weersomstandigheden dusdanig dat dit niet door kon gaan. 

Daarom zijn we het Oldambtmeer opgegaan om met stuurtechnieken op de golven te kunnen oefenen. Voor Hein en Christian was dit de eerste keer met zoveel wind. We hadden afgesproken bij de kanosteiger in havenkwartier Blauwestad. Na een tijdje wachten op Henk, belde Louise hem. Henk bleek bij Midwolda te staan, een haven en kanosteiger aan de andere kant van het meer. In overleg is Henk daar opgestapt en werd afgesproken elkaar tegemoet te varen. 

Eenmaal de haven uit richting het meer gingen we tegen de wind in de golven in. Dit waren behoorlijke golven. Na een poosje varen, zagen we Henk, die ons met wind mee tegemoet kwam varen. Jan had last van benauwdheid en gaf aan dat de wind te sterk was. We zochten eerst de luwte op van de huizen van Blauwestad. Jan nam wat medicatie en Louise nam van de gelegenheid gebruik om wat uit te leggen over hoe straks te varen. Tips hoe te steunen zodat je achterom kan kijken naar je maatjes, tips hoe te varen met golven van zij en van achteren.  Na deze pauze voeren we rustig binnendoor naar de andere kant van het meer en gingen de golven weer in. Jan gaf aan dat hij wel mee ging. 

Christian en Henk voeren voorop, de rest volgde. Helaas werkten de medicijnen bij Jan onvoldoende en besloot Louise dat we terug zouden keren. We moesten dan wel een stuk met golven van opzij varen, om uiteindelijk met golven mee weer naar de haven te kunnen varen. Omdat Jan kortademig was voeren hij en Louise vooraan, Henk achter. Al snel werd Hein verrast door de kracht van het water en sloeg om. Henk was snel ter plaatste en kon hein met een prima uitgevoerde redding weer in de boot krijgen. 

Hein was doornat. Gelukkig wel goede beschermende kleding aan. Omdat hij nat was, moest hij samen met Jan voor varen. (note: als je al een keer omgegaan bent, kan het nogmaals gebeuren). Ook vroeg Louise of hij nog droge spullen aan moest trekken.... nee niet nodig, hij had het niet koud. Louise hield met argus ogen iedereen in de gaten. Niet te ver vooruit varen, tegen de golven inhangen bij zijwaartse golven, geregeld vragen hoe iedereen erbij zat. Nadat we aan de andere kant van het meer waren, moesten we draaien en konden we met golven mee terug varen naar de haven. Een enkeling kon nog een korte surf pakken.

Eenmaal terug in de haven heeft Henk een korte pauze genomen en is daarna alleen terug gevaren naar Midwolda.

De rest heeft de spullen weer ingeladen en zijn naar huis gegaan.

Al met al weer een leerzame dag, 1,5 uur en 6,5 km, maar wel  vooral de kracht en onberekenbaarheid van het water weer kunnen  ervaren.

Christian (met wat aanvullingen van Louise)

Deelnemers: Jan B, Louise, Claudia, Hein.

Weer: ca 16-18 graden, windkracht 2 ZZO.

Om 10 uur vertrokken Hein, Jan en Louise naar carpoolplaats in Scheemda, waar ze Claudia oppikten om 10.25. Precies op tijd kwam ze aan. Wederom liet ze haar peddel in de auto liggen.... gelukkig had Louise een goede reserve peddel bij zich.

We zijn gestart in Earnewald. al redelijk druk bij het waren, maar er is een goed plekje om in te stappen. De tocht is heel divers, we voeren over meren, door leuke slootjes en stukken kanaal. 2 keer staken we het Prinses Margrietkanaal over. 

We zien veel vogels onderweg. Bij sommige tochten ontbreken die nog wel eens. Gelukkig hier volop rietzangers en andere vogels. In  Wergea hebben we gepauzeerd, waar we bij Grand café jan op een sprookjestoilet in een bloemenzee met gouden wc en wastafel onder het toeziend oog van tante Sidonia konden plassen. Via waartens komen we terug in de Alde Feanen. We komen bij een officiële kano-overdraagplaats.... de steiger om uit te stappen was nog goed in tact. De andere kant bleek meer een smalle poel te zijn. Het werd een trage Himalaya start in de modder. Zodra Jan zich ook uit de modder gewerkt had konden we verder.  We komen terecht in een klein idyllisch meertje en een paar mooie slootjes. Na 23,2 km komen we weer aan in Earnewald. Daar sluiten we de tocht af met heerlijks schepijs van ijssalon Adema..... dat was lekkerrrr.

Dit leverde wat vertraging op in de planning, die we verder goed gehaald hebben. Ook de route hebben we goed kunnen vinden. Alleen het vinden van de instapplek was door de vele bootjes die er lagen, even zoeken. Het was een leuke relaxte tocht in ook weer een prachtige omgeving.

Claudia

Deelnemers: Jan B, Louise, Varbian, René (gast), Bjorn (gast) en ondergetekende Hein.

Weer: 19 graden, wind NO-O 2 bft, droog.

Dit was voor Bjorn en Hein een bijzondere tocht omdat dit voor hen de eerste keer was dat ze met een zeetocht meekonden. 

Om half 12 werd er verzameld bij Louise en Jan. Nadat de boten opgeladen waren en alle spullen in de auto's zaten, was het inmiddels 12 uur geworden, tijd om te vertrekken.

Louise reed samen met Varbian via het station in Winschoten om Bjorn op te pikken.  Jan B, René en Hein reden rechtstreeks met de trailer naar de opstapplek in Nieuw Statenzijl.  Nadat zij daar aangekomen waren en intussen de boten afgeladen hadden, kwamen de anderen ook aan in Nieuw Statenzijl. Er reden geen treinen en de bus van Bjorn had vertraging. 

Volgens plan reden Varbian met de Tino en Jan met de Volvo met trailer naar het eindpunt van de tocht, Termunterzijl, een rit van ca 20 minuten. De Volvo met trailer bleef staan, met de Tino reden ze terug naar Nieuw Statenzijl. De mensen bij het startpunt hadden ondertussen alles voorbereid voor vertrek op het moment dat Jan en Varbian aankwamen.

Tijdens het nuttigen van van voedsel werd door Louise de te varen route uitgelegd. Hierna ging iedereen de boten in, want om half 3 zou de sluiswachter de sluis voor ons openen. Om deze tijd trok het water zich terug en daarom voor ons een gunstige tijd om richting Termunterzijl te vertrekken. Louise meldde ons nog snel aan bij de zeeverkeerspost Schiermonnikoog. Zij gaf aan dat we met 6 kajakkers het wad opgingen.

Om half 3 kregen zoals afgesproken groen licht van de sluiswachter om de sluis binnen te varen. Deze sluis is een indrukwekkend groot bouwwerk, als je met je kleine zeekajak in de sluis ligt met die torenhoge wanden en deuren rondom je. Eigenlijk hadden we allemaal verwacht dat de stuwing van het water tijden het schutten veel sterker was, maar dat viel erg mee, bijna teleurstellend...

Na het vollopen van de sluis, werd de sluisdeur aan de wadkant langzaam geopend en ontvouwde zich een prachtig blik over het wad. Doordat er weinig wind stond, was het wateroppervlak bijna spiegelglad. De stroming was vrij sterk en het kostte dus weinig moeite om een mooi tempo te varen. Het was mooi te merken dat de loop van de stroming eigenlijk een overblijfsel is van de oude bedding van de Westerwoldse Aa. Dit is ook mooi te zin om de (oude) kaarten van de Dollard.

Op een gegeven ogenblik kwam het moment dat de zeehonden zich ook lieten zien op de drooggevallen zandbanken. We lieten ons rustig voortdrijven en dobberen op de stroming van het afnemend tij.

Het waren nieuwsgierige beesten die het leuk vonden om in het water te glijden en ons van een afstand te bekijken. Een ervan volgende ons zelfs ten tijdje toen we verder voeren richting Termunterzijl.

Zoals gezegd was er maar erg weinig wind en geen golven. Het enige was wat deining. Wel waren er plekken op het wad waar verschillende stromingen botsten, waardoor het leek alsof het water kookte en waar je alle kanten opgeduwd werd, als je even niet oplette. Mooi op tijd vóórdat het tij op zijn laagste punt was, kwamen we bij de sluist van Termunterzijl aan.

Juist op moment dat we de geul vanuit het wad naar het dorp invoeren ontstonden er golven, veroorzaakt door het veer van Emden naar 

Delfzijl. Maar als het zo moest zijn, werden de golven afgebogen naar beide zijden van de geul, zodat we ook die niet onder de boten kregen.  Ach ja..... het was een mooie tocht en je kunt natuurlijk niet alles hebben.

We waren precies op tijd op ons eindpunt, want zodra we de boten op het droge hadden, viel het helemaal droog op de plek waar we uit de boten gestapt waren. Goed gepland Louise!

Volgens afspraak zouden we wat eten in het restaurant. Omdat we snel moesten bestellen (het restaurant gaat rondom etenstijd dicht...), lieten we boten nog even liggen. Wel hadden we onze spullen eruit gehaald en in de auto gelegd. De boten zouden we opladen na het eten als Jan en Varbian de auto uit Nieuw Statenzijl zouden halen.  Terwijl we zaten te wachten op ons eten, waagden 2 kinderen het om de boten van Varbian en jan als speelgoed te gebruiken, aangemoedigd door de ouders....

Bjorn ging er naar toe en stuurde ze uit de boten, maar ze gingen er weer in zitten onder aanmoediging van de ouders.... ook nog ff wiebelen... Toen ging Louise op haar achterste benen staan om de ouders even goed terecht te wijzen. Hierna hebben we maar meteen de boten opgeladen op de trailer. Helaas bleek er toch schade te zijn aan de boot van Jan.... maar de vogels waren gevlogen. We hadden net de laatste boot erop, toen het eten klaar was.  Na het eten reden Varbian en Jan met de Volvo naar Nieuw Statenzijl om de Tino op te halen..... de rest bleef geduldig wachten. Toen ze weer terug waren werd de trailer aangekoppeld en reden Jan, Varbian, Hein en René naar Veelerveen. Louise bracht Bjorn naar het station in Delfzijl....... en daar kwam ze tot haar schrik erachter dat ze zich nog niet afgemeld had bij de zeeverkeerspost..... gelukkig nog net op tijd (ze had aangegeven voor 20 uur te bellen) kreeg ze Heino aan de lijn en meldde ons af. 

Al met al was het een heerlijke geslaagde dag op het wonderschone wad samen met een leuke groep mensen.

Toch.... (persoonlijke noot) hoop ik stiekem dat de windkracht bij de volgende tocht een beetje sterker is en de ervaring van golven in samenhang met de omgeving wat meer van mijn vaartechniek vraagt.

Hein (en paar aanvullinkjes van Louise)

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré, Jan K, Monique en Bjorn. 

Weer: ca 9 graden, wind NNO 2 Bft. zonnig en droog.

Op verzoek van Monique gingen we bij Winsum varen. Weer opgestapt bij die prachtige steiger van KV Winsum. Het was een rustige tocht.... weinig wind.

In de pauze ontmoetten we legende Wadloop Willem. Dré kende hem van vroeger. Wadloop Willem heeft zo ongeveer alles gelopen op het wad wat er te lopen valt. Helaas door een ongeval kan hij dit lichamelijk niet meer.... maar hij geniet nog van het leven en wist ons te boeien met zijn verhalen. De door Louise getrakteerde boterkoek ging er bij iedereen smakelijk in :-). 

Na de pauze door..... Monique merkte dat zo in het begin van het seizoen 21 km toch best een eind is.....  werd een klein poosje gesleept door haar liefhebbende echtgenoot.... en kon het laatste stuk weer op eigen kracht varen.

Op deze tocht weer veel watervogels gezien. Verder eigenlijk geen bijzonderheden.... gewoon heerlijk genoten van een prachtige dag. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré, Claudia, Epko, Bjorn.

Weer: 13-14 graden, vrijwel windstil. Wind max 2 bft NON.

Een prachtige dag om te varen. Voor een aantal leden de eerste keer het grote water op. En nog wel diverse meren. 

We vertrokken vanaf het dorpshuis in Belt-Schutsloot.

De weg vinden was eerst ff een dingetje, gaan we linksom of rechtsom..... toch maar linksom.  via de Schutsloter Wijde naar de Belter Wijde.  Louise had kaarten uitgeprint, dus iedereen kon zien waar we heen moesten. Dré ging als goede gids voorop. 

Na de wijde Belter Sijde de Molengracht in. Daar zagen we een  ooievaar een buizerd weg jagen van zijn nest. Louise heeft uiteindelijk de 2 vereeuwigd.... al liggend op het achterdek van haar boot. Door naar de Bovenv SWjde. Net als op de Belter Wijde zagen veel zwanen.  Op een eilandje werd gepauzeerd.... hier werd het al drukker..... Jan is altijd het eerst klaar en gaf het sein... de boten weer in. Op naar Giethoorn. Toen kwamen we erachter dat er toch een reden was waarom de tocht eigenlijk rechtsom moet...... er was eenrichtingsverkeer.... Vele foto's werden van ons vermaakt. Louise maakte reclame voor de kanovereniging #kanoverenigingwesterwolde.nl! Weer terug het meer op..... waar kunnen we in?? Eindelijk konden we de Jan Hozengracht in.... om toch nog een stukje Giethoorn te pakken voeren we de dorpsgracht in..... Hier was geen eenrichtingsverkeer. Wat een drukt!! En dan is het nog niet eens hoogseizoen.  Vanuit de drukke dorpsgracht kwamen we op de Zuideindiger Wijde, waar de rust verstoort werd door een paar opgeschoten jongeren in snelle boten. Hierna kwamen we weer op de Molengracht. Om niet dezelfde weg terug te varen, gingen we rechtsaf richting de Beulakker Wijde. Aan het begin van de Beulakker zagen we een aalscholver op het vrijheidsbeeld.... een leuk gezicht.  Hier volgenden we groene boeien, tot nr 11 en toen over naar Ronduite. Het water was spiegelglad.  Via de Arembergergracht kwamen we weer in Belt-Schutsloot. Aan de slag te zien werden een aantal mensen moe.... nog een paar km! Genieten van de rust, de watervogels. Na 25,4 km kwamen we moe maar voldaan aan. Het was wederom een heel mooie kanodag. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Claudia, Hein

Weer: ca 11 graden, droog, zon en wolken, windkracht bft 4 met windstoten bft 5 NO.
Watertemperatuur ca 10 graden en golfhoogte ca 0,5 m.

Om 12.00 verzamelden we bij carpoolplaats Scheemda. Claudia haar boot nog op de kar en met zijn vieren op naar Steendam.

We zouden bij het strand van Steendam aan het Schildmeer opstappen. Helaas bleek het hek dicht. We besloten naar de kano-opstapplek te rijden. Daar aangekomen bleek het een hoge instap met hoge klotsgolven (doordat we aan lager wal zaten). Om materiaal te beschermen en het risico op een nat pak door golven die je kuip in zouden klotsen te voorkomen, reden we naar de kanovereniging de Blauwe Reigers in Appingedam. Een mooie rustige plek om op te stappen. De steiger bleek wel glad, maar iedereen kwam veilig met de boot op de steiger. Instappen na een winter niet varen bleek voor Claudia wel een dingetje, het werd bijna een nat pak. 

We voeren eerst het altijd mooie Appingedam door. Er wordt volop gebouwd. Daarna de stad uit, via de Groeve naar de Groevesluis Noord . Gelukkig hoefden we niet heel lang te wachten tot we geschut werden. Zoals je ziet op de foto is dat ook niet Louise haar sterkste kant :-). Het verval is best groot ca 3 meter. De sluiswachter wilde de deuren iets te vroeg openen, wat niet lukte en zorgde voor ineen extra instroom van het water. Hierna een kleins stukje Eemskanaal en door naar Groevesluis Zuid, deze stond al open. Het verval daar is iets minder, maar nog altijd aanzienlijk. Nog een stukje Groeve op naar  het Schildmeer. Met wind in de rug hadden we best een lekker tempo. Soms best een uitdaging om de kajak op koers te houden. Maar met of zonder skeg ging het iedereen goed af. Op het meer stonden heuse golven met een schuimkopje. Eerst met skeg proberen gaf Louise als opdracht. Bij elkaar blijven ivm de snelle surfers. Daarna zonder skeg en met achtersteven roer corrigeren. Dit kost wel snelheid maar is wel leuk. Daarna nog een stukje zonder corrigeren. Direct werden we naar links gezet door de wind. We hielden een stukje die koers aan, zodat we later met wind in de rug naar het luwe deel van het strand konden varen. Helaas waren de golven te kort om te kunnen surfen.   Omdat het water al gauw erg laag stond werd het met natte voeten uitstappen. Jan lukte het al duwend met zijn handen en met een beetje hulp van Louise om zo dicht bij het strand te komen dat hij met droge voeten uit kon stappen. Claudia zat mooi op het achterdek.... voetjes er naast en..... om. Gelukkig droge kleren mee. 

Na de lunch vertrokken we dezelfde route terug. Maar nu tegen de wind in. Zo nu en dan pittige windvlagen. Ook werd het kouder. Louise kwam erachter dat haar spatzeil aan vervanging toe is.... Er kwam steeds meer water in de kuip.... brr best koud. De Groevesluis Zuid stond alweer open en ook werd er vlot op de marifoonoproep van Louise gereageerd bij sluis Noord. Vandaar weer buffelen tegen de wind in. We kwamen nog een paar opgeschoten jongeren tegen in snelle motorboten..... Louise kan het dan niet laten om toch extra golven te pakken... De stad weer in en bij de kanovereniging kwamen we na 15 km varen weer aan. 

Louise en Claudia hadden het niet droog gehouden, dus gingen gauw droge kleren aantrekken. Boten op de kar en weer terug naar Scheemda/Westerwolde.  Al met al weer een geslaagde kanodag!

Deelnemers: Jan B, Louise, Jan K, Monique, Dré, Hein, Varbian, Christian, Bjorn (gast).

Weer: temperatuur ca 10 graden, windkracht 1-2 OZO. 
Watertemperatuur ca 10 graden.

Het begin van een traditie. Vorig jaar hebben we besloten dat we in het begin van het seizoen een middag zouden gaan slepen en redden. Een mooiere dag konden we niet hebben. Zonovergoten, een beetje wind, niet te warm, niet te koud. Nog wel koud water en dat was ook de bedoeling. Nadat we in de winter heerlijk in het warme, heldere water van het zwembad geoefend hadden, was het nu de beurt om in koud, donker water te oefenen. Een heel andere, maar wel meer realistische ervaring.

Maar eerst gingen we slepen..... een enkele sleep, een ondersteunde sleep met twee sleper in "treintje" ervoor en de waaiersleep (een ondersteunde sleep, waarbij ook nog 2 extra slepers meevaren.... dus 3 slepers aan de ondersteunde sleep en nog 1 sleper aan de middelste sleper..... klinkt ingewikkeld en dat bleek het ook..... hoe haak je de boten vast, hoe dicht bij elkaar moet je varen.... wat moet de lengte zijn van de sleeplijnen.... al met al heel leerzaam. 

Na het slepen even pauze op de steiger in de jachthaven Blauwestad, extra warme kleding aan (althans degenen die extra anorak etc mee hadden)  en ja ..... om: brr eerst aan de punt hangen, even voelen.  Degenen met extra warme kleding aan gingen het eerst, zodat de anderen maar zo kort mogelijk nat waren. Sommigen lukte het om te eskimoteren, maar allemaal gingen we uiteindelijk de boot uit, het koude water in. Middels een redding weer in de boot.  Op de foto's zie je 3 manieren: de x - redding, de hielkaak en de ladder.  Daarna gauw weer naar de kant, droge kleding aan en dan de boten weer op de auto's en trailers. 

Moe en voldaan reden we naar huis. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré, Monique, Jan K, Varbian, Bjorn. 

Weer:  temperatuur ca 6 graden, wind O 3 bft met windstoten 4 bft.

Vandaag de eerste tocht van het seizoen gevaren. De waterstand van de Ruiten Aa was hoog genoeg om met polyester kajaks over de vistrappen te komen. Zo nu en dan moesten we flink tegen de wind in varen. Na een winter zonder techniektraining waren de bochten voor sommigen best lastig. Ook lagen er wel eens wat takken of bomen in de weg. Onderweg zagen we reeën en een buizerd. De watervogels vonden het blijkbaar nog geen tijd om tevoorschijn te komen. 

Na 10 km hebben we bij Jipsinghuizen gepauzeerd. Niet te lang, want de wind maakte het koud. Hierna nog wel een prachtig stukje door met veel bochten en bomen, beversporen en vistrappen. Na ruim 17 km kwamen we aan in Vlagtwedde Rennenborg. Een heerlijke tocht.

De natuur is nog kaal maar je ziet al wat ontluiken. Al met al een prachtige dag

Deelnemers: Jan B, Louise, Christian.

Weer: ca 12 graden, wind een dikke 3 bft ZZO.

Vandaag de ideale omstandigheden om op het Oldambtmeer te oefenen met varen op wind en golven. Christian wil graag van niveau 1 naar niveau 2 en mag dus zijn vaardigheden laten zien. We vertrekken vanaf de jachthaven Blauwe Stad. We varen eerst over het meer richting het strandje van Midwolda. Louise verlegt steeds de koers, zodat de golven van achter, schuinachter en van opzij komen. Best pittig koershouden op de golven. Maar Christian doet het prima. Bij de surfsteiger houden we even een drijfpauze. Jan legt uit hoe je het beste koers kan houden en hoe je gebruik kan maken van de skeg indien nodig. Louise ziet een speedboot aankomen en kan het niet laten.... Ik vaar er ff heen hoor, ff golven pakken. Louise vaart op de speedboot af en gebaart dat hij vaart moet maken.... het duurt even maar dan begrijpt de schipper het en maakt vaart. Hij scheert vlak langs Louise.... Yes.... een paar mooie hekgolven... het is niet veel maar altijd leuk!. Louise vaart weer naar Jan en Christian toe. We vervolgen onze tocht. Vlak voor we bij het strandje zijn, varen we richting de wijk Blauwe Stad. Onderweg legt juf Louise de betekenis van de betonning uit. We varen rechtw van de vlinterberg naar de kanaaljuffer. Via wat kanaaltjes in  het bebouwde gedeelte (waar we ons verbazen over de grote huizen) varen we weer naar het meer, nog even de bocht om en we zijn terug bij de jachthaven. 

Christian is moe maar voldaan en geslaagd. Hopelijk volgend jaar mee op zee (mits tijd en weer het toelaten).

Deelnemers: Jan B, Louise, Epko, Bea.

Weer: 5-10 graden, wind ZO 2 bft. 

Voor Epko en Bea een primeur..... eerst keer dat ze met de vereniging een tocht meevoeren. Het was koud, maar gelukkig weinig wind.

We vertrokken om 16 uur vertrokken we vanaf huize Bosma. Epko pikten we op op de carpoolplaats in Scheemda. 

Daar werd zijn kajak op de trailer gelegd en met zijn vieren in 1 auto gingen we richting Dorkwerd. Om 17.30 lagen we op het water. Hoe ging de lage instap ook alweer.... oh ja met peddelbrug. 

Toen we allemaal veilig in de kajak zaten zetten we koers richting Stad. We voeren bij licht het mooie Reitdiep af. Al gauw zagen we de contouren van de stad. In de stad aangekomen gingen we linksom de stad rond..... we passeerden diverse woonboten. De een was een krot, de ander bijna een villa. Het pannenkoekschip was mooi verlicht. Langs het station ging de route verder naar de museumbrug. Daar konden we aanleggen bij de mooie grote steiger. Omdat het al laat was en koud, gingen we dit jaar geen eten halen, maar nuttigden we onze eigen meegebrachte broodjes en warme dranken. Hierna gingen we in het donker terug. Volgens de richtlijnen moet je alleen een rondschijnend wit licht voeren.... echter we zien dat je dan verder eigenlijk heel erg slecht zichtbaar bent. Reflectie op je anorak, zwemvest en kajak zorgt dat je beter herkenbaar bent als kajakker.  Rond 21.00 uur waren we weer terug. Koud maar voldaan aanvaarden we de weg terug. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré.

Weer: max 16 graden, wind: O 2 bft, geen neerslag.

Een heerlijke herfstdag. Gelukkig kon Jan B ook weer mee. Nog wel wat last van de ribben, waardoor de rompdraai een dingetje was....

We startten bij de KVWinsum. De loods was open, dus we mochten gebruik maken van de voorzieningen aldaar. Er werd ook nog even met wat leden gekletst. Vanaf Winsum voeren we eerst richting Mesingeweer. Vandaar naar Baflo, waar we pauze hielden. De route was echt prachtig, mooie Groninger maren, mooie oude en nieuwe bruggen, leuke dorpjes, bomen met 'ogen' en watervogels..... het hele jaar zagen we die nauwelijks, ze waren hier verstopt. Op het eind zag Louise ook nog een hele mooi tuin. Tja nu de tuin nog aangelegd moet worden, doet die niks anders dan naar tuinen en plantjes kijken....

Het laatste stuk was lang er recht en daardoor nog wel even doorbijten. 

Deelnemers: Louise, Dré, Hein, Varbian.

Weer: max 19 graden, wind: O 3bft.

Helaas konden een aantal mensen niet mee vanwege gezondheidsklachten (Jan B had bijvoorbeeld zijn ribben gekneusd) of andere activiteiten (Claudia ging wandelen). 

Het werd dus een tocht met een klein groepje.

Vertrek om 10 uur vanaf huize Bosma. Louise reed de heenweg.  Bij de jachthaven in Earnewald konden we vlakbij het water komen.... nadat we de boten afgeladen hadden, moest de auto met trailer geparkeerd op een parkeerplaats verderop..... Nou kwam het erop aan om achteruit rijdend weg te komen. Onder het wakend oog van de drie mannen, lukte het met enige moeite Louise om achteruit te draaien.

Om ca 11.45 lagen we op het water. Omdat Jan er niet was, bood Dré zich vrijwillig aan als medefotograaf.

De bedoeling was om 21 km te varen. 

Vanuit Earnewald voeren we via de Sytse Maaike sloot naar Wergea (oftewel Warga voor de Nederlanders).  Hier konden we mooi aanleggen voor een pauze. Bij Grand Café Jan konden we even gebruik maken van het toilet. De tocht leidde over wat groter water, bredere sloten maar ook door de prachtige Alde Fenen. Op de Langedeel werden we ingehaald door wat motorbootjes, die nog voor enige golfslag zorgen. Varbian en Louise konden het niet laten om mee te peddelen in het zog en te proberen een surf te pakken op de hekgolven. Onderwijl natuurlijke wel Hein en Dré in de gaten houdend..... Veiligheid voor alles. Maar ook die pareerden de golven goed. Toen we bijna bij Earnewald terug waren, wilde iedereen toch nog wat meer de slootjes van de Alde Fenen in..... het was mooi weer, nog lang genoeg licht en we hadden nog voldoende energie. Al met al werd de tocht 24,6 km. Voldaan stapten we weer uit in Earnewald. De auto en kar werden gehaald. Ondertussen hadden we bedacht dat we in Earnewald uit eten zouden gaan. Varbian had de eer om terug te mogen rijden..... Louise rijdt liever niet in het donker ;-)

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein.

Weer: ca 18 graden, droog, windkracht W3 bft en op het eind van de middag nog even een kleine windkracht 4 bft.

Vandaag een klein groepje. Hein heeft inmiddels de vaardigheden om groter water te proberen. 

Om 10 uur verzamelden we bij de Bosma's thuis. 

Na een vlotte reis kwamen we aan bij Goingarijp.

Vanaf de Lykfeart voeren we naar de Goingarijpster poelen. Omdat het de eerste grootwater tocht met matige wind was voor Hein, zijn we niet naar het Sneekermeer gevaren maar eerst via de Gudzekop naar de Langsturte poel, de Lentsje mar  naar de Langweerder Wielen. Hier hadden we leuke golfjes en door de koers wat te verleggen hadden we wind mee. Louise (juf als altijd) vertelde wat over de betonning. Het was hier vrij rustig op het water.. Hierna weer wat slootjes in om uiteindelijk weer in Goingarijp uit te komen. We waren echter wat vroeg, aangezien het tempo hoog lag. Na nog wat door Goingarijp gevaren te hebben voeren we nogmaals de Goingarijpster poelen op.... nu wat verder, want de wind was aangetrokken. We konden daardoor nog even oefenen op wat meer golven.

Hein zijn glimlach is de hele dag niet van zijn gezicht verdwenen. Hij genoot met volle teugen. En als kers op de taart is hij bevorderd naar niveau 2 grootwater varen. Hij mag nu mee de zee op met windkracht 1-2 en groot water met windkracht 3-4.

Deelnemers: Jan B, Louise, Jan K, Monique, Dre, Claudia, Bjorn (gast).

Weer: max 21 graden, windkracht ONO 2bft, zon 

's Morgens er vroeg uit en de voorbereidingen treffen om weg te gaan op een nieuw kajakavontuur.

Toen we vertrokken was het mistig, maar kort daarna brak de zon al door. Het werd een prachtige mooie nazomerdag.

Om 20 voor 12 moesten we in Ossenzijl aanwezig zijn. Jan en Louise kwamen 15 minuten later, want Jan had de stekker van de kar gemolesteerd. Dus dat begon al goed..... Maar afijn toen ze er waren samen met Claudia, Dre en Bjorn konden we beginnen aan de tocht. Voor de verandering hebben we de tocht andersom gevaren. Zo de eerste 10 km gekajakt, werd de sloot geblokkeerd door een boer ter plekke. Dus moesten we eruit en over een koeiebrug heen klauteren. Nu we er toch uitgestapt waren, zijn we gelijk maar even een broodje gaan nuttigen. 

Afijn, broodje op en na nog wat lullen zijn we verder gegaan. Na 10 minuten varen kwamen we in de drukke Kalenbergse gracht terecht. Zeer druk met plezierjachten, dus leuk op de golfjes kajakken. Na zo'n 500 meter vond de leider het toch wat te druk en zijn we afgebogen naar rustigere vaarwateren. Mo en ik hadden hier van't zomer al meerdere keren gevaren. Dus Mo ging aan kop en voer ons langs een mooie route tussen de rietvelden door. Nog even een drijfpauze van 10 minuten en toen weer Knallen met de kajakken!

Louise was ondertussen druk met scoren van waterplantjes. Na een poosje kwamen we weer in de Kalenbergse gracht terecht. Allemaal achter elkaar varen naar de volgende afslag om nog weer een mooi stukje natuurgebied te pakken. Intussen was het een uur of zes en de toeristen hadden hun bootje weer ingeleverd. Dan kan je pas echt genieten van de rust van de Weerribben. Na een uurtje kwamen we alweer bij het eindpunt aan. Iedereen weer uitstappen en boten op de auto/kar laden en met een voldaan en goed ingevulde dag weer naar huis. Het was weer een topdag.

Jan K

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein en Bjorn (gast)

Weer: 17 graden, druilerig, windkracht N 5 bft

Een klein groepje trotseerde het natte winderige weer vandaag. Epko kon helaas niet mee, omdat hij door zijn rug was gegaan. Ook Jan en Monique gingen niet mee vanwege een blessure van Monique. 

Rond 12 uur vertrokken we bij de sluis aan het Jaagpad bij Middelstum. . Niet de makkelijkste instap. Maar met al die ervaren vaarders geen probleem. We voeren eerst naar Onderdendaam  De tocht ging door diverse Groninger maren, afwisselend kronkelend en recht, soms door een plaatsje. We pauzeerden bij de overdracht op de Koksmaar.

Niet te lang, wel met lekke warm drinken.

Hein moest nog even zijn voetsteunen beter zetten... 

Het laatste stuk was ff een lang stuk buffelen. Om ca 1

Deelnemers:L Jan B en Louise

Weer: ca 20 graden, wind NNO windkracht 3-4 bft

Eigenlijk was dit geen clubtocht, maar gisteren ging vanwege het weer de tocht niet door. Jan en Louise besloten toen maar een dag later de tocht bij Emden voor te varen. Dat was maar goed ook...... google maps is leuk hoor. Maar soms blijken opstapplaatsen toch niet bereikbaar. Na wat zoekwerk vonden we een onverharde weg waar we via een weiland in konden stappen. De Wiegboldsburer Riede is een mooi kronkelig vaartje met eerst nog weinig verkeer.  We zien een

molen met een vos op de vangstok en ernaast een hutje met een vis als zonne/windwijzer. Louise vond dit erg leuk omdat ze als sterrenbeeld een vis is en van meisjenaam vos heet.....   Vlak bij het Grosses Meer werd het drukker. Wel apart dat het Grossens Meer heet, aangezien in Duitsland een meer een see is..... We zijn eerst om het meer heen gevaren via het Marscher Tief. We kwamen veel huurbakken tegen. Ook hier kennen ze peddel en pedaal.  En ook hier zien we mensen modderen met koers houden.  Via het Knockster Tief kwamen we op het Loppersumer Meer, een klein meertje waar we genieten van de rust en even de lage steundraai oefenen. Dan verder naar Das Kleines Meer. Dat Kleine Meer is best groot en er staat een lekkere stevige wind. We varen rechtsom het meer naar de overkant. Daar is een haventje met een camping, waar we mooi pauze kunnen houden. Nadat we de innerlijke mens verwend hebben met brood en drinken varen we recht het meer weer over. We gaan naar het zuidelijke deel van das Grosses Meer..... helaas bleek dat verboden gebied (stond niet op basecamp als zodanig....) Buiten dat we nu toch maar eens ons aan de wet wilden houden, was het er ook erg ondiep..... Terug dus maar weer via de Heikeschloot naar het Marscher Tief. We hadden echter geen zin om het hele stuk weer terug te varen. Gelukkig vonden we een overdrachtplek waar we op het goede deel van das Grossen Meer kwamen. Louise wilde toch persé kijken of van die kant ook het zuidelijk deel verboden was.  In eerste instantie konden we door varen, heel vreemd kwam er pas toen we om het eilandje voeren op de terugweg weer een bord verboden gebied. Het was er wel heel ondiep. Dus toen maar met wind schuin tegen het Grosses Meer over. Hier waren ook veel windsurfers die genoten van het mooie weer en de wind.  Aan de noordwest kant konden we weer naar het Marscher Tief, terug naar het beginpunt. Net als in Nederland viel het ons op dat er weinig watervogels te zien waren.  Wel weer een roofvogel gezien.

Al met al een heerlijke dag en zeker leuk om een keer met de club te varen. 

Louise

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré, Monique, Jan K, Claudia, Christian

Weer: zonnig, ca 21 graden wind 4 bft.

En daar vertrokken we dan vol goede moed om 9.45 richting Hasellüne in Duitsland. En jawel na een omweg door omleidingen kwamen we een half uur later dan afgesproken aan bij de Bootsanleger Bückelter Brücke te Hamm/ Hasellüne. Omdat we wat later waren en Jan/Monique en Christian de boten al afgeladen hadden, reden Dré, Christian en Jan K met hun auto's naar de Höltingmühle in Meppen, het eindpunt. Daar bleven de auto's van Christian en Dré staan. Intussen waren de anderen bezig de trailer af te laden en hadden ze de kajaks al bij de steiger gelegd. Jan B zette de volvo met trailer netjes weg. Zodra Dré, Christian en Jan K terug waren konden we vertrekken. Terwijl we wachtten tot iedereen in het water lag, gaf Louise nog les in travaceren.... Om 12 uur, een half uur later dan gepland, vertrokken we. We hadden de stroom mee, maar wel soms de wind tegen. Doordat de wallekanten hoog zijn, hadden we niet heel veel last van de wind. Maar de wind en stroming kon je kano soms best van koers zetten. Na 7 km was er een vervalletje met een heus keerwater. Daar hebben we geoefend met het keerwater invaren door middel van een lage steundraai. Dit maakte de tocht nog interessanter. Onderweg zagen we weinig watervogels.... een paar meerkoeten, zwanen en wel 1 eend. Maar wel een biddende valk. Ook was het druk met kanoërs in huurbakken..... leuk om te zien hoe die de kano niet op koers konden houden, na 2 km al pauze hielden of zelfs om wisten te gaan met een Canadese kano.......

Na ca 10 km bij Lerhte werd de eerste drijfpauze gehouden, want door het hoge water was het strandje verdwenen. Na verzorgen van de innerlijke mens ging het verder naar Bokelo, waar we na ruim 17  km gevaren te hebben aankwamen. 

Jan K en Monique besloten niet verder te varen. Terwijl de rest na een korte pauze aan de laatste 7,5 km bezig waren, zaten die twee lekker bij het restaurant te genieten van drinken een een sorbet. Het laatste stuk van de Hase was nog een stuk breder, maar heerlijk rustig en kwamen we om 16.30 aan in Meppen. Hoewel we een half uur later vertrokken waren, waren we 3/4 uur eerder aangekomen. Christian was dus zat op tijd voor de verjaardag waar hij heen moest. 

Hein, Christian, Claudia en Jan B bleven achter om de boten naar boven te sjouwen, terwijl Louise en Dré de auto en trailer op zouden halen in Hasellüne. Halverwege zochten ze Jan en Mo, die lekker bij het restaurant zaten.  Mo bleef daar wachten terwijl Jan K mee reed zodat hij met hun auto Mo en de boten op kon halen. Dré en Louise reden terug naar Meppen. Christian was intussen naar huis. Hein, Claudia en Jan B stonden klaar bij de boten. Opladen en dan naar huis. Claudia nam van de gelegenheid gebruik om even lekker weg te dutten.

Al met al was het weer een geslaagde tocht!

Hein en Louise

Deelnemers: Jan B, Louise, Christian, Hein, Dré, Jan K, Monique.

Weer: ca 21 graden, windkracht 2 bft.

We hadden om 10.30 uur afgesproken bij de Wollinghuizerweg 101. Dré zou zijn auto daar laten staan. Met de andere auto"s zijn we naar Ter Walslage vertrokken. Het weer leek goed te zijn, aldus beloofde het een mooie dag te worden.

Nadat we de boten hadden afgeladen end de auto's geparkeerd kon de tocht beginnen. 

De bochtige Ruiten Aa bleek in het begint tocht wel een uitdaging te zijn voor enkelen, maar met de juiste begeleiding en tips ging het uiteindelijk een stuk beter.

De Ruiten Aa is de laatste jaren ingrijpend aangepakt en alle stuwen zijn vervangen door vistrappen. Hier kan je met de kano en kajak prima overheen varen. Dré dacht bij een van de vistrappen dat het toch wel warm was en besloot een stukje te gaan zwemmen. Met behulp van Jan B is hij weer in de boot gekomen en kon de tocht voorgezet worden. Tegen 13.15 werd het tijd voor een korte pauze en kon het openbaar toilet ook even bezocht worden. Helaas was daar het tolietpapier op en het damestoilet niet te vinden.... Na de nodige verzorging van de innerlijke mens kon de tocht weer voorgezet worden. 

Onder het genot van de zon was het genieten van de mooie natuur van Westerwolde, onder andere ijsvogels en een witte reiger lieten zich spotten. Ook waren er duidelijk beversporen te zien. De waterstand van de Ruiten Aa was prima. Al met al lijkt het erop dat de herinrichting van de Ruiten Aa zijn doel heeft bereikt. 

Om 15.30 was dan het eindpunt bij Renneborg bereikt. Monique en Louise kregen stoelen aangeboden van Dré om bij de boten te kunnen blijven en de mannen gingen met Dré zijn auto richting Terwalslage om de andere auto's weer op te halen. Nadat de kajaks weer waren opgeladen was het tijd om afscheid te nemen. Het was een gezellige zaterdag en zeker eens voor herhaling vatbaar

Christian

Deelnemers: Jan B, Louise, Hein, Dré, Bjorn (gast).

Weer: ca 19 graden, windkracht 2-3 bft.

Omdat er 's morgens nog regen werd verwacht en na 16 uur weer, vertrokken we om 11.30. 

Een klein clubje, maar wel gezellig. We varen naar haven Veendiep, daar zit een nieuwe ijssalon. Dré houdt blijkbaar niet zo van ijs, die wilde niet en pastte op de boten.

De anderen gingen voor 3 lekkere bollen ijs.

Hierna gingen we terug. Voor de regen aan waren we weer thuis.

Voor de opbouw qua kilometers, een mooi tochtje. 

De Westerwoldse Aa blijft mooi.

Louise

Deelnemers: Jan B en Louise.

Weer:  ca 20 graden, windkracht 3-4 bft.

Op de planning stond eigenlijk Delfzijl - rondje Hondpaap. Echter niemand anders van de zeekajaakers kon mee en het is niet onze favoriete rondje (te veel industrie/windmolens).

Daarom besloten we bij Goengahuizen te gaan varen.  Louise had jaren geleden dit rondje ook gevaren, maar kon niet bedenken of het werkelijk groot water was of dat het ook te doen is met kajakkers die nog geen groot water ervaring hebben..... Nou het is dus echt groot water! Daarbij is er enorm veel scheepvaart, wat kriskras doorelkaar vaart. 

We wilden starten bij camping de Polle, maar dat kon niet. Bij de Kobbewei bleek een prachtige steiger te liggen en een mooie parkeerplaats erbij. Van daaruit voeren we naar het noordoosten de Goingahuster sleat op, via de Kromme Ae, kwamen we op de Sitebuorster Ie, daar werd het al druk.  We wilden aan de overkant een slootje in, helaas liep die dood..... daar ging het slingerende rondje dat Louise zo mooi had uitgezet.... terug dan maar de Wide Ie over naar de Peanster Ee en dan de Tynje op, het Pikmeer over naar Grou. Vlakvoor Grou heb je het Prinses Margriet Kanaal..... ontzettend druk, zeilboten, jachten, motorbootjes maar ook echt serieuze grote tankers. 

Na een poosje wachten, besloten we met de schepen mee te varen en schuin achter een zeilschip over te steken.... flink doorpeddelen. Grou zelf was net als de meren erom heen druk.... We varen door Grou, achterlangs, even rust.  Via de Mear varen we weer richting het Prinses Margriet Kanaal. We steken over naar het Biggemar, waar we in rustiger vaarwater komen. Op het eind van het meertje staat een molen. Daar houden we pauze.... heerlijk rustig daar.

Nadat we gegeten, gedronken en geplast hebben, varen we weer het Biggemar over naar het Prinses Margriet Kanaal. We zien 3 aalscholvers op de wieken van een molen..  prachtig gezicht. Al snel kunnen we de Trijehustersleat in..... nou sloot.... een brede, maar wel stuk rustiger.  Louise wil nog een rondje om de Rengerspolle. Ook daar druk, veel jachten, zeilers....  Weer naar de Sytebuorster Ie, de Wide Ie over met wind in de rug, nu op het eind naar links de Janssleat door naar de Modderige Bol en de Goengahuster sleat weer naar het eindpunt. 21 km hadden we erop zitten. Niet heel veel vogels gezien, wel heel veel scheepvaart. Al met al niet echt ons tochtje.... te druk, misschien een keer doen in het hele vroege voorjaar of het hele late najaar als er minder scheepvaart is en we misschien wat meer van de omgeving kunnen genieten. In elk geval geen tocht voor de beginnende kajakker. 

Louise

Deelnemers: Agnes, Dré, Hein, Claudia, Jan K, Monique, Jan B en Louise. 

Weer: 19 graden, windkracht 2 bft met een klein buitje op het eind.

Deze tocht was Agnes haar eerste tocht, de afsluiting van de introductiecursussen. De andere cursisten konden helaas niet. 

Deelnemers: Jan B, Louise, Varbian

Weer: windkracht 1-2 bft, zon, 21 graden.

De eerste zeetocht van dit jaar en de eerst van Varbian. Geen spectaculaire stroming of golven maar wel heel veel zeehonden.

Om 13.30 verzamelen bij Louise en Jan thuis, 3 boten op het dak van de Avensis. We reden eerst naar Nieuw Statenzijl om daar een auto op het eindpunt achter te laten. Doordat we ingeënt zijn kunnen we carpoolen :-). Om 15.35 lagen we in het water. De mooie sluis van Termunterzijl uit naar het openwater.... Maar wat jammer al die windmolens.... dat maakt de skyline niet mooier. De zee is vlakker dan vlak. De D boeien zijn moeilijk te vinden.... sommige zijn gewoon verdwenen. Maar we zetten koers richting punt van Reide. Daar blijven een poosje rond dobberen..... de een na de andere zeehond komt nieuwsgierig kijken.  Eentje duikt vlak voor da kano van Varbian op..... schrikt zich rot en duikt weer met een dikke plons onder. We zetten koers richting Nieuw Statenzijl. Her en der blijven we drijven..... we zien veel zeehonden. Op de hoge plaat zien we in de verte een heleboel zeehonden liggen. We horen de jongen huilen. We blijven er ver vandaan. We willen ze niet verstoren. Bij Bunderriet zien we een moeder met jong. Als we stil liggen zwemmen ze nieuwsgierig om ons heen, wel op veilige afstand. 

Na 20 km komen we aan in Nieuw Statenzijl. De sluis wordt niet meer geschut. Gelukkig mogen we bij de steiger van de jachthaven uitstappen en is een eigenaar van een boot zo vriendelijk het hek open te doen. 

Al met al een supermooie tocht. In totaal 3,25 uur gevaren/gedobberd en genoten!

Louise

Deelnemers: Jan B, Louise, Jan V. Petra V, Bas, Petra v H, Claudia.

Het weer: ca 20-21 graden en windkracht 3 NNW.

We hadden om 11.15 afgesproken bij Garnwerd aan Zee. Omdat we niet zeker wisten of we er dit keer weer mochten parkeren, hadden we ruim de tijd genomen. Bij het strandje konden we instappen. Jan B en Louise zagen Bas en Petra v H onderweg voor zich rijden en afslaan...... Jan en Louise rijden door.... ruim op tijd zijn zij aanwezig. Al snel komen Jan V, Petra V en Claudia aan. Om 11.30 zijn Bas en Petra er nog niet. Wat ongerust belt Louise naar hen....ze zijn bij Aduard... Gelukkig er is niks ergs gebeurd, ze moesten nog een traktatie halen... Bas was net jarig geweest.

Om 12 uur zitten we in de boot. We varen via het Reitdiep naar de Aduarderzijl, een prachtige oude sluis die open staat. Vandaar vervolgen we onze weg via Feerwerd- Ezinge naar Saaksum. Het is een uitdaging voor de groep om niet uiteen te vallen gezien de verschillende vaarsnelheden. Na de pauze in Saaksum waar Bas trakteert voor zijn verjaardag, varen we een klein stukje terug om vervolgens via een prachtig slootje (zonder naam) weer naar het Reitdiep te varen. Jan en Louise varen nu eens voor de verandering als voorvaarders ipv achtervaarders.... Jan vindt dit maar niks.... volgende keer weer achteraan hoor. Dan kan ik zo nu en dan foto's maken en dan weer bijpeddelen...  We hebben genoten van diverse vogels en mooie waterplanten. Bas weet alle namen....  Louise wil alles weten ... Al met al kwamen we na 19.6 km varen om 15.45 weer terug in Garnwerd, waar inmiddels het gezellig druk was. 

Louise

Deelnemers: Jan B, Louise en Varbian.

Weer: ca 16-18 graden en windkracht 4 bft NNW

Om 10.30 kwam Varbian bij Louise en Jan thuis. Daar werd zijn boot bij die van hen op de auto gelegd. Gelukkig konden we weer carpoolen want Louise en Jan zijn al volledig gevaccineerd. De planning is om om 12.15 in Goingarijp aan te komen. We varen rond 12.45 weg. De route dit jaar wat anders, zodat we op het Sneekermeer nog wat profijt hebben van wind en golven mee. 

We varen eerst naar ZW de Goingarijpsterpoelen over naar Oppenhuizen. Hier genieten we van de mooie huizen aan de kant van het water. De weg vervolgt zich via de Houkesleat, de Trije Polen en het Princes Margrietkanaal naar het Starteiland. Daar is een hoop commotie.... brandweer, ambulance, politie zowel op het land als te water..... er blijkt een boot in de fik te staan. Wij pauzeren aan de overkant op het Starteiland. Na het genot van wat eten en drinken gaan we verder naar het Sneekermeer. Hier staan best wat golven. We varen oostwaards naar de Heresluisbrug. We hebben leuke golven van opzij. Vanaf de Heresluisbrug varen we noordoost de Terkaplester Puollen over richting Terhornsterpoelen. Deze steken we in noordwestelijke richting over, richting Terherne. Dit is het dorp van de Cameleon. Vanaf Terherne komen we op het Sneekermeer. Hier volgen we eerst in zuidwestelijke richting de rode boeien. Wind schuin achter...... het lukt grotendeels zonder skeg, tot de wind nog verder aantrekt. Ter hoogte van het starteiland steken we over via Sijbesloot naar de Goingarijpsterpoelen. We hebben nu lekker surfgolven mee. Na 24,5 km komen we aan bij Goingarijp. We hebben genoten van zon, wind en golven! 

Louise

Deelnemers: Dré (eerste tocht :-) ), Jan B, Louise, Jan V, Petra V, Jan k, Monique, Petra v H, Bas, Varbian, Claudia.

Ergens verstopt in het Westerwolderland, daar waar asfalt of klinkers nog niet zijn doorgedrongen, ligt bij een sluisje een kano-opstapplaats, ook wel bekend als Ruiten A kanaal Oost II of voor de preciezelijken. N53*.00`.7777/E7*.15`799".

Vandaag was dat ons verzamelpunt om van daaruit de vesting Bourtange via het water te gaan bekijken. het weer was fantastisch. Na alle dagen van regen en wind eindelijk de eerste zonnebrandsmeerdag. 

Het Bourtangerkanaal ligt prachtig in het groen, met hier en daar een laag overhangende of drijvende afgevallen tak. Na verloop van tijd kwamen de eerste huizen in zicht een stuw van onverbiddelijk staal. Het is en blijft natuurlijk een vesting. Dus allemaal uit de boot, over de dam en dan er weer in. We gingen Noord-om door de buitengracht, onder de nieuwe brug bij het VVV-kantoor door en na veel bochten kwamen we op een open plas me een aardig strandje voor een pauze. Ware het niet dat een forse stier op dat strandje aan het gaten graven was. Of wellicht was het een konijn in het lijf van een stier, maar dat is wellicht meer iets voor de stierenpsycholoog. Ons leek doorvaren verstandiger.

Varend in het labyrint van bochten, kanaaltjes en bruggen, krijg je een heel andere blik op Bourtange. Zo lijken de aarden wallen vanaf het water echt enorm hoog. De bruggen aan de Noorzijde van de vesting zijn vernieuwd. Wat velen niet zien is hoe mooi de houtconstructie aan de onderkant is. De brug aan de Zuidzijde was nog in onderhoud. Helaas had de aannemer elk mogelijk doorvaartgat dichtgezet, dus moesten we de route aanpassen.

uiteindelijk bereikten we zo de Natte Horizon. op zich een mooie naam voor een café, maar het beek een grote plas met een zandstrand. En niet onbelangrijk, zonder verwarde stier. Een perfecte plek voor een pauze dus.

Na een broodje en wat drinken zetten we koers richting het sluisje waar dit alles was begonnen. Dat ging verrassend snel omdat we de vesting op stuurboord passeerden. Uiteraard wel allemaal even uit de kano voor de stuw. En dan door het Bourtangerkanaal terug naar de kanosteiger.

Tja na zo'n middag lukt het echt niet zonder glimlach naar huis te rijden.

Dré

Deelnemers: Jan V, Petra V, Jan B, Louise, René (gast)

We zouden het wad op, maar vanwege het slechte weer ( er werd harde wind, regen en een temperatuur van slechts 11 graden verwacht) werd het het mooie Lauwersmeer. We hadden wat meer golfslag verwacht, gehoopt..... maar wat een mooie luchten heb je met dit weer. Op het eind nog regen en aantrekkende wind, en nog wat surfgolven :-). Een echte tochtplanning hadden we niet. We zouden wat spelen in de golven. Uiteindelijk werd het een tocht van 19 km.  We voeren vanaf Lauwersoog, via het nieuw Robbengat naar Lauwersmeer, waar we zuidwaarts voeren.  We hielden de rode boeien aan. Zo voeren we oostwaarts naar het oude Robbengat, waar we op een eilandje pauze hielden. Buitenom kwamen we weer op het Lauwersmeer, Op het laatst hadden we wind mee en tijdens een bui wat surfgolven.  Nog niet moe, maar wel genoten van mooie luchten en het mooie weer, kwamen we weer terug in Lauwersoog. 

Louise 

Deelnemers: Jan B, Varbian en Louise

Eigenlijk zou vandaag de eerste zeekanotocht zijn..... helaas het weer werkte niet mee, te veel wind. Ook rondje Oldambt was even onzeker.... er werd zon, regen maar ook onweer voorspeld. De diverse weerapps spraken van een flinke bui rond 14 uur. 

Toen we om 11.30 instapten bij de Haven Blauwestad werden we daarvoor ook gewaarschuwd door diverse attente mensen. Louise had daar rekening mee gehouden en wist goede schuilplaatsen.  De onweerapp laat onweer zien op ca 65 km van ons vandaan. Goed en wel op het meer, horen we het in de verte rommelen (een auto op een brug? of toch onweer). De onweerapp spreekt van onweer op 37 km van ons vandaan.... oeps dat gaat wel snel. We gaan het meer af.... richting bebouwd gebied. We zien nog twee leden van de vereniging wandelen op een dijkje. Het begint te regenen..... we zien het onweer grotendeels langs ons trekken, donkere luchten. Voor de zekerheid schuilen we in een lange duiker. Na ca 15 minuten is het over. De zon breekt door. We verlaten onze schuilplaats en zien het onweer verder trekken. Helaas met het onweer verdween ook de verwachtte wind (wind 4-6) en dus ook de golven. Een enkele motorboot zorgt nog voor een beetje golfslag. Maar het is lekker weer (ca 23 graden) en we hebben het gezellig. Ongemerkt hebben we al 9 km gevaren voor we pauzeren. Na de pauze nog een stukje meanderen door het nog niet bebouwde gedeelte van Blauwestad en dan weer het meer op. Om 15.40 komen we aan bij de steiger met precies 17 km op de teller. Jan en Louise moeten om 16 uur in Beerta zijn en halen dat precies.

Al met al een heel andere tocht dan verwacht, maar gezellig en het Oldambtmeer blijft leuk.

Louise

Rondje Winsum

Aanwezig: Jan V, Petra V, Jan B, Louise, Bas, Petra v H, Claudia.

We hadden afgesproken om gezamenlijk vanaf de carpoolplaats in Scheemda te vertrekken richting Winsum. Daar aangekomen de kano's in het water gelaten voor het clubgebouw van KV Winsum, waar grote steigers lagen met mooie handgrepen waardoor het makkelijk was in en uit te stappen. We vertrokken in westelijke richting. Na een paar honderd meter rechtsaf richting Mensingeweer. Na verder gevaren te hebben kwamen we uit bij een sluis waar een kanowip zat, waardoor we zonder oponthoud door konden varen richting Schouwerzijl. Net door Schouwerzijl heen bij de driesprong van het Reitdiep lag een mooie lange steiger waar we konden uitstappen om pauze te houden, meerdere boten zien varen omdat het vaarseizoen op 1 mei van start was gegaan.

Daar hebben we genoten van kiekendieven en andere roofvolgels die daar in de lucht hingen op zoek naar prooi.

Na de pauze hebben we een stukje Reitdiep gevaren en zijn links afgeslagen richting Schaphalsterzijl, waar we weer een sluite tegen kwamen met een kanowip. De kanowip is niet echt bevorderlijk voor de kano, want meerder kano's die kraakten op de wip. Daar vandaan onze weg vervolgd richting Winsum. OP onze tocht hebben we meerdere nestjes gezien van en met meerkoeten. 

Aangekomen bij de kanosteiger in Winsum eerst gecheckt of de beide Jannen hun autosleutels nog hadden :-) en gelukkig die waren er nog.

We hebben enorm genoten van de tocht, super gezellig. We hebben kleine buitjes gehad maar ook zon. 

Petra V

Verslag Muggenbeet

Aanwezig: Jan K, Monique, Jan B, Louise, Bas, Petra v H, Claudia, Hein.

We hebben afgesproken bij de Kikkerij 1 in Giethoorn. Mooie ruime plaats voor de auto's en veel plek om in je kajak te stappen.

Met 8 man, 2 aan 2, varen we de Riete op naar het Giethoornse meer, die we niet opvaren maar rechts afbuigen richting Valse Trog/Noorderdiep. We spotten ooievaars en ontelbaar veel ganzen links van ons in het weiland.

Aan het eind varen we links via Zuiderdiep en de Enge naar het zuiden over het Giethoornse meer. We hebben intussen al twee overstappen gehad en van de gelegenheid gebruik gemaakt om even wat te eten.

De tweede pauze nemen we op de Walengracht op een aanmeerplaatsje waar je, als je dat wilt, je tent op mag zetten midden in deze schitterende natuur; hoe mooi is dat? 

We verlaten de Walengracht en monden uit op de Beulakkerweide. We varen links de bocht om. om via de Dwarsgracht, Thijssensgracht weer op het Giethoornse meer richting het noorden varen, alwaar ons eindpunt in zicht komt.

Prachtige natuur, de temperatuur was goed, zonnetje kwam om 3 uur erbij. Al met al een heerlijke tocht.

Oh ja en we hebben één hele goeie les geleerd: berg je autosleutels goed op voordat je gaat varen.

Monique

De Weerribben

Afstand 19 km
Snelheid 5,2 km

Aanwezig: Hein, Louise, Jan B, Claudia, Bas en Petra v H.

Het startpunt was in Ossenzijl bij het bezoekerscentrum de Weerribben, waar we om 11.20 aankwamen. Het zonnetje deed zijn best en we vertrokken met goede zin. We kregen allemaal een routekaart, zo konden we een actieve bijdrage leveren. Daarbij was Louise vergeten de route in haar GPS te zetten. 

We peddelden door een schitterend gebied; een eindeloos rietlandschap met rietschoven, hoge bruggetjes en Tjasker molentjes. De Tjasker molentjes maalden vroeger het water weg en hielden de turf droog. Tegenwoordig houden ze de rietvelden juist nat.

Een deel van het riet dat blijft staan is een ideale plaats voor de vele vogels om te schuilen en te broeden.

We slingerden door de Weerribben en genoten van de rust en de ruimte. 

Het was een prachtige afwisselende tocht, uitgezet door Louise. Het gebied is een groen doolhof en waren dan ook, bijna aan het eind van de tocht , de weg kwijt. Waar was nou die doorgang? Wel veel nesten gezien van de Canadese ganzen. De GPS van Louise was onze redding.

Een topdag!

Petra v H

Een kort verslag van de kanotocht Ter Wupping- Wedderbergen vv op zondag 4 april, 1ste paasdag. De foto's geven een al een mooi beeld, daarvoor. Aanwezig waren Jan en Petra V, Jan en Louise B, Claudia en Bas. Een graad of 9 en weinig wind; het was goed te doen. Enig oponthoud aan het begin. Jan V was zijn autosleutels kwijt. Bleek dat ze los op de kano van ondergetekende lagen en ik was al zeker 10 minuten op het water. Mooie tocht verder met een lekker paasbrunch buiten op het keerpunt in de Wedderbergen, zie foto's . 

De vistrappen onderweg maakten het wat spannender en terug stroomopwaarts nog even flink aanzetten bij sommige om er goed overheen te komen.

De vissen zwemmen er trouwens door een luik onder water

hoorde ik, wel  zo makkelijk. Reeën, ooievaars en een beverrat (of toch een muskusrat?)onderweg en de gebruikelijk meerkoeten, wilde eenden en futen. Geen ijsvogel gezien, wel een watersnip. Mooi stukje van de Ruiten Aa, heb er vaak gewandeld, maar vanaf het water ziet het er weer heel anders uit. Een geslaagde middag!

Bas

Foto's Jan B en Louise

28 maart 2021, Tocht over de Ruiten Aa, Jipsinghuizen naar Rennenborg. 

Met wat oponthoud, Claudia had haar peddel in de auto laten liggen (kleinigheidje) zijn we om half 2 van start gegaan met onze eerste officiële tocht van de vereniging dit jaar. Deelnemers Jan en Petra V en Claudia. Prima startplek bij het kasteeltje. 

De weersvoorspellingen zijn niet zo goed, maar met uitzondering van een spatje regen her en der en af en toe wind tegen was het goed te doen. Heerlijk gevaren en een hele reeks vistrappen gehad. Geprobeerd ze te tellen, maar ik denk 15 en meer. Sommige met een best hoog verschil. Uiteindelijk hebben we het geplande eindpunt net niet gehaald. Het hoogteverschil bij de laatste vistrap was Petra en Claudia teveel. Eraf was al een leuke uitdaging , maar kom er maar weer tegenop. Natuurlijke lukte het Jan wel. We zijn teruggekeerd en hebben een plekje gezocht om tocht aan wal te kunnen gaan. Geen steiger natuurlijk. Onder toezicht van een roodborstje hebben we heerlijk soep en brood gegeten. Een beetje schuilend achter de kano. De terugtocht was pittig. Tegen de stroom in, af en toe flinke wind tegen en dan weer de 15 en meer vistrappen. Met wat hulp en verbaal geluid zijn alle obstakels genomen. Onderweg hele mooie doorkijkjes gehad, herten zien lopen, roofvogels en ontluikend groen. Helaas geen ijsvogel. Mooie tocht, goed voor techniek en conditie. De kop is er af, op naar de volgende.

Claudia

Foto's: Claudia